تحلیل ساختاری گسل مشا در گستره شمال خاور تهران

Authors

  • ساره بحیرائی مرکز تحقیقات و مطالعات محیط زیست و انرژی، تهران،‌ ایران
  • محمدرضا عباسی پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله، تهران،‌ ایران
Abstract:

      به طور عمده می‌توان مهم‌ترین عامل تکامل ساختاری البرز را وجود گسلهای رانده و معکوسی دانست که اغلب با روند کم و بیش خاوری- باختری در طول این رشته‌کوه قرار گرفته‌اند، یکی از این گسلهای اصلی، گسل مشا است. در این پژوهش گستره بین طول جغرافیایی   تا  بررسی می شود، که در برگیرنده بخش مرکزی- باختری گسل مشا است. با اندازه‌گیری 120 صفحه گسلی و خش لغزهای مربوطه در شمال خاور شهر تهران به کمک روش وارون‌سازی، جهتهای تنش بر روی گسلهای موجود مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت، دو جهت تنش بر روی گسل مشا در این منطقه شناسایی شد. یکی باعث پیدایش حرکت واژگون با مؤلفه راستالغز راستگرد و دیگری که جوان‌تر از اولی  است، پدیدآورنده حرکت واژگون با مؤلفه راستالغز چپگرد  می باشد. سامانه راستگرد، حاصل حرکت رو به شمال صفحه عربستان است که سن آن را به میوسن و به گمان پیش از آن نسبت داده‌اند و سامانه چپگرد، ناشی از تحول ساختاری رشته‌کوه البرز (دگرشکلی پیشرونده در البرز) است. نتایج حاصل، نشان‌‌دهنده بردار جا به‌جایی روی سطح رانده مشا به صورت ترکیبی از حرکت شیب‌ لغز معکوس تا رانده و امتداد‌ لغز چپگرد است. برای تعیین سن نسبی رویدادهای مختلف زمین ساختی، سن هر کدام از روندهای تنش بیشینه به کمک روابط تقدم و تأخر صفحه‌های گسلی مشخص شد.    

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تحلیل ساختاری و جنبشی گستره بین گسل مشا و گسل شمال تهران

در این پژوهش گستره مشا-لواسان (جنوب خاور البرز مرکزی) منطبق بر شمال باختر نقشه 1:100000 شرق تهران مورد مطالعه قرار گرفت. در مطالعات ساختاری حاضر چهار رده بر اساس راستای چین ها و گسل ها تعیین شد و تنش های پدیدآورنده آن ها با تاریخچه زمین ساختی البرز مرکزی، مقایسه گردید. این چهار رده عبارتند از: 1) گسل های معکوس با راستای e-w و چین های همراه با آن­ها با همین راستا، 2) گسل های راستالغز راست بر با ...

full text

شواهد ساختاری و زمین‌ریخت‌شناختی گسل سیاه‌کوه در شمال خاور ایران

شواهد زمین‌ریخت‌شناختی در راستای گسل سیاه‌کوه (شمال جاجرم) نشان می‌دهند که این گسل در کواترنری فعالیت داشته است. گسلش در نهشته‌های کواترنری، آبراهه‌های کج شده و جا به‌جا شده و مخروط‌افکنه‌های بریده شده از جمله این شواهد هستند. اینها در کنار افراز گسل در نهشته‌های نئوژن و کواترنری همگی نشان از جنبش‌های جوان با سازوکار چیره امتدادلغز چپ‌بر این گسل به‌عنوان بخشی از سامانه گسلی چپ‌بر شاهرود دارند. ...

full text

ارزیابی توان حرکتی گسل مشا (در گستره باختر فیروزکوه تا شهرستانک)

گسل مشا مهم‌ترین ساختار گسلی در جنوب البرز مرکزی است. با توجه به فعال بودن این گسل و تأیید شواهد ریخت‌شناختی و زمین‎لرزه‎های بزرگ تاریخی رخ داده بر اثر فعالیت آن و همچنین نزدیکی به کلان شهر تهران، مطالعه آن اهمیت بالایی دارد. بنابراین به عنوان یک متغیر، ارزیابی توان  لرزه‌ای گسل مشا ما را در مطالعه لرزه‌زایی منطقه کمک می‌کند. در این نوشتار از الگوی Lee et al. (...

full text

فرگشت ساختاری و زمین ساخت جوان گستره میانراهان، شمال خاور کرمانشاه

گستره مورد مطالعه در شمال خاوری استان کرمانشاه و در محل زمین­درز اصلی زاگرس قرار گرفته است. برای انجام تحلیل­های ساختاری در این بخش، شش برش ساختاری عمود بر روند ساختارها ترسیم شده است. ساختارها و گسل­های مختلف با سازوکارهای متفاوت در این برش­ها نشان می­دهد که گستره مورد مطالعه از دوره کرتاسه تاکنون، دو گامه (فاز) زمین­ساختی را پشت سر گذاشته است. گامه نخست که یک گامه فشارشی بوده که از کرتاسه شرو...

full text

لرزه‌شناسی دستگاهی بخش خاوری گسل مشا

گسل مشا یکی از گسل‌‌های مهم و تهدیدکننده کلان‌شهر تهران (پایتخت کشور) است. تا پیش‌از این تحقیق، دانش زلزله‌شناسی دستگاهی منطقه به داده‌های کم، همراه با خطای تعیین‌مکان به‌ویژه در عمق و تعداد اندک سازوکار کانونی در پیوند با روند مشا، محدود بوده ‌است. در تحقیق حاضر، خُرد‌لرزه‌‌‌‌های(Micro Earthquakes) خاور لبه‌جنوبی البرز مرکزی به‌ویژه بخش خاوری گسل مشا به کمک نصب شبکه موقت محلی و متراکم، ثبت و پر...

full text

تحلیل ساختاری گسل آبقوی (شمال نیشابور)

گسل آبقوی به عنوان یکی از جدیدترین راندگی‏ها در کمربند چین‏خورده‏گسلیده‏ی‏ البرز در دامنه‏ی جنوبی رشته کوه بینالود مطرح می‏باشد. راندگی آبقوی با طول تقریبی 35 کیلومتر از غرب روستای بوژان در شمال شهر نیشابور تا روستای خانلق در شمال شهر فیروزه امتداد یافته‏است و در پایانه‏ی غربی خود به سیستم راستلغز چکنه می‏پیوندد. این راندگی از هشت قطعه‏ی گسلی با امتداد تقریبی n43w با شیب‏های بین 20 و 50 درجه به...

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 16  issue 64

pages  112- 125

publication date 2008-02-20

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023